La primera vez que pensé en contactar con Cristina, vi en su página que trabajaba con terapia EMDR. No sabía que era e hice una búsqueda. No me quedo muy claro de que iba, pero me recordó mucho a la hipnosis, y me quedé con esa idea hasta que empezamos con las primeras sesiones de esta terapia.

Cuando decidí dar el paso de pedir ayuda a Cristina decidí confiar, y fue lo que hice con el EMDR desde el principio. No lo entendía bien, pero si se hacía era por algo, así que decidí dejarme llevar. Recuerdo que cuando llevábamos varias sesiones pregunté a Cristina si tenía algo que ver con la hipnosis, porque realmente me costaba entender cómo lo que estábamos haciendo podía ayudarme con los temas que necesitaba tratar con ella.

Tras hablar con ella, de nuevo no lo entendí muy bien, pero me convencí de que sabía lo que estaba haciendo. Después de unas cuantas sesiones, y de repetir el proceso, empecé a ver de que forma me estaba ayudando.

En cada sesión de EMDR mi cabeza ha ido por lugares que no sabía que existían, y lo que más me sorprendió, me ayudó a establecer conexiones que jamás habría podido hacer en una sesión de terapia ordinaria. Después de recibir este tipo de terapia, he salido de la consulta vacío, emocionado, feliz, nervioso... Creo que me ha hecho tocar todas las emociones, pero hay un día en concreto que no se me olvida, el último.
Recuerdo perfectamente estar trabajando con Cristina, y en plena sesión de EMDR centrados en el hecho traumático que queríamos tratar, hubo un momento en que todo encajo. No se cómo explicarlo, más allá de que de repente el nudo constante que sentía en mi pecho se había deshecho y al fin pude respirar con tranquilidad. De forma profunda, limpia, sin estorbos. Respire y me di cuenta que habíamos conseguido desenmarañar todo lo que durante tanto tiempo había estado ahí atascado.
Lo único que tengo que decir a cualquier persona que quiera someterse a este tipo de terapia, es que confíe. Que se deje llevar, que siga las indicaciones y poco a poco, conseguirá "respirar" con la misma paz que yo pude hacerlo ese día. - Pablo -

 

Cristina llegó a mi vida en un momento en que yo me sentía muy perdida, con un sentimiento de culpa enorme y casi diría sin identidad, aunque suene horrible así lo sentía yo, por que el vacío y desgarro interno es lo que hace que te dejes vencer o saques toda tu fuerza. Yo opte por la segunda opción pero sabía que sin ayuda profesional no podría, sola  me sería imposible, no disponía ni de herramientas, ni de alguien que pudiese entenderme sin juzgar y deseaba con todas mis fuerzas recuperar mi yo. Ahí  apareció ella, desde un primer instante la sentí mi compañera, alguien que me tendía una mano y no la iba a soltar, su voz es vida, positivismo y energía, así te lo transmite y los problemas se convierten en soluciones y la oscuridad se torna luz. Cris estaba ahí cada vez que me surgían dudas, cada vez que sentía un bajón y necesitaba sus opiniones, cada vez que me sentía sola por que cada uno de sus audios eran como si una brisa de aire fresco me ayudara a pensar y sentirme mejor, me sentía acompañada, entendida y que había salida, que era un arduo y duro trabajo, pero que al final del túnel se divisa un enorme sol. Y aquí sigo al cabo de un año sana, mental y físicamente disfrutando de la vida, de las pequeñas cosas que nos brinda, viviendo el hoy y el ahora, sabiendo establecer límites y queriéndome cada minuto un poco más, para que como mujer se me valore, respete y ame y todo esto gracias a esta maravillosa persona y gran profesional y que más decir que me siento agradecida a la vida por tener la suerte de tenerla en mi vida y que siempre siempre estará en mi corazón po que de nuevo le dio vida y volvió a latir con más fuerza que nunca. Un abrazo y beso enorme a alguien que me sirve de inspiración en TODO.  -Carmen-

 

Tranquilizadora, empática, esperanzadora, comprensiva.
Me has ayudado a salir adelante a pesar de mis miedos y frustraciones, a dejar a un lado el pesado equipaje que llevaba sobre mi espalda, a liberarme de todo lo que debo ser y debo cumplir para pensar de verdad en lo que quiero alcanzar.
Me has acompañado y me has enseñado puertas abiertas donde yo solo veía muros fríos.
Me has enseñado a salvarme cuando siento que desfallezco, a escucharme cuando yo buscaba callar todo lo que llevo dentro, a respetarme en lugar de solo exigir respeto. Y me quedo corta...Gracias de corazón. - Rosmery-

 

 

Le estaré eternamente agradecida a Cris por acompañarme en este viaje que es la vida, con sus altos y bajos, cosas buenas y malas...
Me enseñó a ver las cosas positivas en mis peores momentos, con pequeñas retos diarios me hizo subir mi autoestima poco a poco y a volver a tener esa confianza en mí misma para valorarme un poco más. Es una persona auténtica, dulce y con un trato personalizado para cada paciente, recomendable al 100%.

Sigue así, no cambies nunca. Un beso y abrazo muy gordo. - Vicky-

 

 

Achegueime á consulta de Cris porque quería decidir, nada en concreto, simplemente sentía que a vida me levaba. Facía todo aquelo que tiña que facer, pero non tiña nin idea de que era o que eu quería facer. Sentía apatía e un chisco de frustración, porque todo estaba ben e sen embargo eu sentíame valeira, perdida.
En un ambiente de confianza, sen medo a sentirme xulgada e con algunha que outra ocorrencia moi divertida e que non esquecerei, decateime de que o estrés do traballo e a voráxine da vida diaria fixeran que desconectase de min mesma, que esquecese quen son e o que eu considero importante na vida.
Agora teño un proxecto, uns obxectivos, que conseguirei ou non, pero son os que eu decidín. Coa súa axuda atrevinme a soñar, a escoitarme e a confiar en min, a darme a oportunidade de loitar polo que quero. - Maite -

 

Me hizo sentir como en casa, es cercana, empática, agradable...

Ayuda a conocerse a una misma, saber lo que te mueve en la vida, a quererte más, ser maás fuerte, de que de todo se sale.

Ojalá hubiera más personas como tú en el mundo. Gracias por existir. 🙂 - Nati-

Imaxina unha muller que:
- Foi deixada por un home que confiaba.
- Veu como escapou, sen remedio, a posibilidade de ser nai e tamén esposa.
- Sentía que non tiña espacio e lugar nesta vida.
- Ignoraba os seus soños por descoñecemento.
- Con medos ós cambios.

Agora, deixade de imaxinala porque non existe. Esta muller que son eu está entusiasmada por saír constantemente da zoa de confort, de forma que xa non sabe onde está o límite entre esta zoa e a de pánico.
O mundo é grande porque o natural é exploralo para coñecer lugares e persoas.
Non me importa seguir solteira e sen fillos porque nesta viaxe acepto que TODO ou NADA pode ocurrir posto que o único que importa é REALIZARME e sobre todo permitirme ser eu mesma.
E todo isto gracias a CRIS que ensinoume a canalizar e coñecer as miñas emocións e obxectivos. A pobre ás veces perdeme de vista do lonxe que camiño. Gracias! -Cris-

 

Es especial. Te hace sentir como en casa, sin apartar la realidad de que es una consulta.
Se pone en la piel  de que cada problema y  lo más importante, es una gran profesional, íntegra, empática... Y no te  hace ver la vida en color de rosa, si no que te hace que tu vida sea rosa que es muy diferente. Gracias Cris por acompañarme en mi camino. -María-

 

La vida es preciosa pero muchas veces es muy dura y en esas ocasiones a todos nos hace falta una persona que nos ayude a enfocarpara verlo todo con más claridad y enfrentarnos a nuestros problemas con el mayor número de recursos posibles.Tu trabajo consiste en ayudar a enfocar y darnos los recursos necesarios para ser felices!! - Teresa-

Hace tiempo que no hablamos y te echo de menos.... me has hecho tanto bien ... ahora estoy en un buen momento personal me siento más segura de mi misma y más autónoma...voy solucionando los problemas que van surgiendo sin apoyarme en nadie y eso es mucha culpa tuya...

Me has dado alas Cris...  me has hecho ver las cosas desde otro punto de vista... aprendí contigo... el resto lo ha hecho Dios q cada vez entra con más fuerza en mi vida... Y me tiene loca de amor... - Paola-